به طور معمول دفتر مرکزی یا فرنچایزر برای حق استفاده از امتیاز برند خود، هزینه ثابتی را از دفتر نمایندگی یا همان فرنچایزی دریافت می‌کند. این مبلغ می‌تواند از چند هزار دلار تا بیش از ۷۵,۰۰۰ دلار متغیر باشد که به عوامل مختلفی مانند صنعت فرنچایز، بزرگی یا کوچکی کسب و کار، برند تجاری، مکان دفتر نمایندگی و اهداف فرنچایزر در توسعه کسب و کار خود بستگی دارد.

هر چقدر برندی که قرار است تحت امتیاز آن کار کنید معروف‌تر و معتبرتر باشد، لازم است هزینه بیشتری بابت ارزش برند آن پرداخت کنید. برای مثال، هزینه‌‌ برای برندی که معروفیت بین‌المللی دارد مانند برند تاکو بل  یک و نیم برابر هزینه‌ای است که برای برندی پرداخت می‌کنید که تنها در کانادا معروف است مانند برند

Tim Hortons

 می‌تواند شامل هزینه‌های دیگر هم بشود مانند هزینه جذب، انتخاب و آموزش سرمایه گذارانی که قرار است به عنوان فرنچایزی دفتر نمایندگی باز کنند.

نمایندگی‌ها باید درصدی از فروش ناخالص خود (بین ۴ تا ۸ درصد) را به صورت هفتگی، ماهیانه یا هر سه ماه یک بار به دفتر مرکزی پرداخت کنند. این درصد بسته به ماهیت کسب و کار متفاوت است. معمولا هزینه درآمد حاصل از فروش برای فرنچایزهای خدماتی بیشتر از کسب و کارهای خرده فروشی است. گاهی اوقات به جای درصد، معمولا هزینه ثابتی به فرنچایزر پرداخت می‌شود.

در سیستم‌های کسب و کاری که نمایندگی‌ها باید بیشتر یا همه لوازم و مواد مورد نیاز خود را از دفتر مرکزی خریداری کنند، فرنچایزرها مبلغی را به عنوان سود به هزینه‌های محصولات اضافه می‌کنند که به آن قیمت‌گذاری محصول می‌گویند

تبلیغات برای کسب و کارهای فرنچایز در دو سطح انجام می‌شود:

۱. برای برند اصلی به عنوان یک کل و
۲. برای نمایندگی‌ها به صورت واحدهای مجزا

در حالت اول، تبلیغات با مشارکت دفتر مرکزی و دفتر نمایندگی و از طریق سرمایه‌ای انجام می‌گیرد که بخشی از آن از طرف فرنچایزر و بخش دیگر آن از طرف فرنچایزی یا همان دفتر نمایندگی تامین می‌شود. هزینه تبلیغاتی که دفتر نمایندگی پرداخت می‌کند، معمولا به عنوان درصدی از فروش ناخالص آن (بین ۲ تا ۴ درصد) محاسبه می‌شود

در حالت دوم، نمایندگی‌ها باید به طور مستقل برای فرنچایز خود تبلیغ کنند. در قراردادی که بین دفتر مرکزی و دفتر نمایندگی بسته می‌شود، معمولا قید می‌شود که اعتبارگیرنده باید هر ماه مبلغی را برای تبلیغات اختصاص دهد

صاحبان اصلی کسب و کار یا همان فرنچایزرها معمولا از قبل از سرمایه گذارانی که قصد راه‌اندازی فرنچایز تحت نام برند آن‌ها را دارند می‌خواهند که برای راه‌اندازی کسب و کار خود باید مبلغی را سرمایه‌گذاری کنند

ممکن است خواسته شود که بخشی از این سرمایه اولیه به صورت دارایی‌هایی نقدی باشد مانند پول نقد و اوراق قرضه کوتاه مدت. بنابراین بسیار مهم است که برای خرید فرانچایز در کانادا، خیلی خود را درگیر وام و بدهی نکنید

از جمله هزینه‌های دیگری که باید سرمایه‌گذاری کنید، هزینه اجاره محل کسب و کار، نوسازی ملک، خرید تجهیزات و لوازم، هزینه‌های نیروی کار، هزینه‌های بیمه، خدمات حقوقی و دیگر هزینه‌ها است.